จักสานใหญ่ที่สุดในโลก @ พนัสนิคม

ด้วยความคิดของคุณ ปราณี มูลผลา แกนนำกลุ่มจักสาน ชุมชนย่อยที่ ๑ ที่ต้องการสร้างจุดเด่นให้กับงานจักสานในอำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี จึงเกิดเป็นพิพิธภัณฑ์เครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุดในโลก เพื่ออนุรักษ์งานเครื่องจักสานให้คงอยู่ ไม่สูญหายไป

รวมสถานที่ท่องเที่ยวของประเทศไทย

ภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (ภาคอีสาน) ภาคตะวันออก ภาคใต้

จังหวัดชลบุรี

ที่เที่ยว ท่องเที่ยว ที่กิน ร้านอาหาร ที่พัก ที่นอน

ค้นหาที่เที่ยว

จักสานใหญ่ที่สุดในโลก @ พนัสนิคม

- กลุ่มจักสานชุมชนย่อยที่ ๑, ตำบลพนัสนิคม อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี

ที่อยู่พิพิธภัณฑ์เครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุดในโลก :

กลุ่มจักสานชุมชนย่อยที่ ๑, ๖๐ ถนนจันทร์อำนวย ตำบลพนัสนิคม อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี

🏩 จองที่พักจังหวัดชลบุรี

จังหวัดชลบุรี เมืองท่องเที่ยวที่นักท่องเที่ยวนิยมมาเที่ยว ค้นหาที่พักราคาถูกกับ Agoda

จองโรงแรมราคาพิเศษกับ agoda.com

สิ่งน่าสนใจ :

ชมเครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุดในโลก
ชมร้านค้าผลิตภัณฑ์จักสาน OTOP ของกลุ่มจักสานชุมชนย่อยที่ ๑

ที่ท่องเที่ยวใกล้เคียง

ร้านค้าผลิตภัณฑ์จักสาน OTOP ของกลุ่มจักสานชุมชนย่อยที่ ๑

เที่ยวชมร้านสิ้นค้า OTOP ที่มีงานจักสานของกลุ่มจักสานชุมชนย่อยที่ ๑ อำเภอพนัสนิคม จำหน่ายเป็นของฝาก ของที่ระลึก

อ่านบทความนี้

แผนที่และการเดินทางไปพิพิธภัณฑ์เครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุดในโลก

ค่าพิกัดโดยประมาณพิพิธภัณฑ์เครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุดในโลก : 13.455368, 101.179947

เดินทางโดยรถยนต์ :
การเดินทางจากกรุงเทพฯ ใช้ถนนสายมอเตอร์เวย์ ( กรุงเทพ-พัทยา) เมื่อผ่านจุดพักรถ วิ่งไปสักครู่สังเกตจะมีทางแยกด้านซ้ายไปอำเภอพนัสนิคมให้เลี้ยวซ้ายตรงมาตามถนนศุชประยูรประมาณ 15 กิโลเมตรจะถึงที่ว่าการอำเภอพนัสนิคม วิ่งมาประมาณ 160 เมตรเลี้ยวซ้ายเข้าถนนเกาะแก้วและเข้าถนนจันทร์อำนวยประมาณ 500 เมตร พิพิธภัณฑ์เครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุดในโลกอยู่ด้านขวามือ

จักสานใหญ่ที่สุดในโลก @ พนัสนิคม

- กลุ่มจักสานชุมชนย่อยที่ ๑, ตำบลพนัสนิคม อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี

ข้อมูลท่องเที่ยวพิพิธภัณฑ์เครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุด

" เพื่ออนุรักษ์งานเครื่องจักสานให้คงอยู่ ไม่สูญหายไป อีกหนึ่งความภาคภูมิใจ แห่งภูมิปัญญาไทย "

บางครั้งภูมิปัญญาชาวบ้านถ้าเรารู้จักนำมาประยุกต์ให้เข้ากับยุคสมัย ก็สามารถอนุรักษ์และต่อยอดให้กับท้องถิ่นบ้านเราได้ ตัวอย่างเช่น กลุ่มจักสาน ในอำเภอพนัสนิคม ที่ใช้กุศโลบาย จากเครื่องจักสานทั่งไปที่ไม่ได้ดึงดูดอะไร เปลี่ยนมาเป็นเครื่องจักสานขนาดใหญ่ที่สุดในโลก และก่อตั้งเป็นพิพิธภัณฑ์เครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุดในโลก ทำให้เกิดการท่องเที่ยว และ จำหน่ายเครื่องจักสานเป็นของฝาก ของที่ระลึก สร้างรายได้ในชุมชน

วันนี้แม่บ้านแอบบ่นให้ได้ยินว่า "ฝาชีที่มีอยู่มันอันเล็กไปหน่อยครอบได้แค่ 2-3 จานก็เต็มแล้ว, อยากได้ฝาชีอันใหญ่ๆ สักอันหนึ่ง" พูดยังไม่ทันจบ เราก็จับแม่บ้านขึ้นรถ แล้วขับรถออกมาและบอกแม่บ้านว่า "จะพาไปซื้อฝาชีอันใหญ่ๆ" เลยพามาที่พิพิธภัณฑ์เครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุดในโลกนี่ล่ะ เราก็ถามว่าฝาชีด้านซ้ายนะ ใหญ่พอหรือเปล่าครอบได้ทั้งโต๊ะเลย 555+

นอกจากนี้ยังมีชิ้นงานจักสานใหญ่ยักษ์เต็มไปหมดเลยครับ อย่างด้านบนนี้คือ ตะกร้อ (ตะกร้อที่ใช้สอยผลไม้ ไม่ใช่ลูกตะกร้อที่เล่นในกีฬานะครับ) อันใหญ่มาก

ประวัติความเป็นมากลุ่มจักสานชุมชนย่อยที่ ๑ อำเภอพนัสนิคม

ในสมัยก่อนชาวอำเภอพนัสนิคมส่วนใหญ่จะประกอบอาชีพ ทำไร่ ทำนา หาปู หาปลา เอามาเป็นอาหารในแต่ละวัน จนกระทั่งได้มีการนำไม้ไผ่ที่มีมากในท้องถิ่น นำมาตัดสานทำเป็นอุปกรณ์ เครื่องมือต่าง ๆ ในการจับสัตว์น้ำ เช่น ไซ, ฆ้อง, ตุ้ม, ลอบ รวมไปถึง ตะแกรงเอาไว้ใช้ช้อน กุ้ง หอย ปู ปลา ตามหนองน้ำ ต่อมาได้พัฒนามาเป็นเครื่องจักสานในครัวเรือน ได้แก่ กระจาด, กระด้ง, กระบุง และฝาชีครอบกับข้าว เพื่อป้องกันแมลงต่างๆ เข้ามาตอมอาหาร ฝาชีที่สานขึ้นมาจัดเป็นผลิตภัณฑ์ทีขายดี และมีการพัฒนาสานฝาชีให้มีลวดลายสีสันสวยงามมากขึ้น จนเป็นที่นิยมของคนทั่วไปและมีการจำหน่ายกันอย่างแพร่หลายมากขึ้น จึงมีการรวมตัวของชาวบ้านเพื่อจัดตั้ง "กลุ่มจักสาน ชุมชนย่อยที่ ๑" อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี ในปี พ.ศ.๒๕๔๔ จำนวนสมาชิกเริ่มต้น ๔๕ คนเพื่อผลิตผลงานและพัฒนาสินค้าเกี่ยวกับงานจักสานไม้ไผ่ต่างๆ เอาไว้จำหน่ายเป็นรายได้ให้แก่สมาชิกในชุมชนที่ ๑ ให้เป็นที่นิยมของบุคคลทั่วไปและชาวต่างประเทศอีกด้วย

จากข้อมูลการรวมกลุ่มของชาวบ้าน ทำให้เราทราบถึงการจัดตั้งกลุ่มชุมชนในอำเภอพนัสนิคม จนเป็นชุมชนที่เข้มแข็ง ดังนั้นเพื่อเก็บผลงานของกลุ่มจักสาน จึงได้สร้างพิพิธภัณฑ์เครื่องจักสาน เพื่อเป็นศูนย์การเรียนรู้ และเป็นแหล่งท่องเที่ยว

ประวัติความเป็นมาของพิพิธภัณฑ์เครื่องจักสาน

ประวัติความเป็นมาของพิพิธภัณฑ์เครื่องจักสาน เกิดขึ้นเนื่องจากก่อนหน้านี้ทางอำเภอพนัสนิคม มีประเพณี "บุญกลางบ้าน" และส่งเสริมให้แต่ละชุมชนผลิตชิ้นงานจักสานส่งเข้าประกวด โดยจะจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี และกลุ่มจักสานชุมชนย่อยที่ ๑ ได้ส่งชิ้นงานจักสานเข้าประกวดด้วย แต่เนื่องจากคุณ ปราณี มูลผลา แกนนำกลุ่มจักสานย่อยที่ ๑ มีความคิดว่างานประกวดเครื่องจักสานทั่วไปไม่มีอะไรที่เป็นจุดเด่น ที่จะสามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวได้ จึงมีแนวคิดทำเครื่องจักสานที่มีขนาดใหญ่และส่งเข้าประกวดทุกปี จนเครื่องจักสานขนาดใหญ่ที่ทำขึ้นมามีจำนวนมากขึ้น จึงเกิดแนวคิดเปิดเป็น "พิพิธภัณฑ์เครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุดในโลก" เพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยว และจำหน่ายเครื่องจักสานเป็นของฝาก ของที่ระลึก สร้างรายได้ให้กับท้องถิ่น รวมถึงยังจัดเป็นแหล่งเรียนรู้งานจักสานให้กับสถานศึกษา และผู้สนใจ ได้มาศึกษา และเรียนรู้งานจักสาน การประดิษฐ์เครื่องจักสานอีกด้วย

ภายในพิพิธภัณฑ์เครื่องจักสาน มีแต่ของที่ใหญ่ที่สุดในโลกทั้งนั้นเลย

ก่อนจะไปซื้อฝาชีกลับบ้านที่ ร้านค้ากลุ่มจักสานชุมชนย่อยที่ ๑ ซึ่งถือเป็นศูนย์สิ้นค้า OTOP ของเทศบาลเมืองพนัสนิคม เรามาชมพิพิธภัณฑ์เครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุดในโลก กันก่อนครับ

ก่องข้าวน้อยยักษ์ ภาชนะสำหรับใส่ข้าว และเป็นที่มาของนิทานพื้นบ้านเรื่อง "ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่" แต่สำหรับที่นี่น่าจะกลับกัน เพราะลูกน่าจะทานข้าวในก่องก็ยังไม่หมด

นอกจากจะเน้นสานเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันแล้ว ก็เริ่มมีการสานงานในแนวทางด้านงานศิลปะเข้ามาด้วยครับ อย่างสิงห์ตัวนี้ สัตว์ในวรรณคดีไทย ลักษณะน่าเกรงขาม สง่างาม เป็นสิริมงคล

งานจักสานต่อมารูปควายไทย เป็นผลงานที่เราชอบมาก มีความสวยงาม และสื่อถึงวิถีชีวิตในอดีตได้เป็นอย่างดี

ควาย ถือเป็นสัตว์ที่อยู่คู่กับคนไทยในอดีตไม่ว่าจะทำนา ใช้เดินทาง ใช้ลากเกวียน ซึ่งในสมัยก่อนควายเปรีบเสมือนรถในสมัยนี้ ใครมีควายเยอะถือว่าเป็นเศรษฐีเลยก็ว่าได้

พญาครุฑ (Garuda Phaya) - เป็นสัตว์ในวรรนคดีไทยอีกชนิดหนึ่ง มีรูปครึ่งคนครึ่งนก และเป็นพาหนะของพระนารายณ์ ในประเทศไทย ใช้ครุฑเป็นสัญลักษณ์สำคัญเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ของไทยมาแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ครุฑซึ่งเป็นผู้มีฤทธิ์มากและเป็นพาหนะของพระนารายณ์ จึงเป็นสัญลักษณ์แทนพระมหากษัตริย์ ดังที่ปรากฏอยู่ในดวงตราหรือพระราชลัญจกรประจำพระองค์ ประจำแผ่นดิน ประจำราชวงศ์ และประจำรัชกาล เป็นต้น

ภูมิปัญญาชาวบ้านของประเทศไทยเรานับว่าเป็นสุดยอดมากครับ ประเทศไทยเรามีภาชนะที่ใช้ตักน้ำกันมาตั้งแต่สมัยโบราณ ก่อนจะมีกระป๋องพลาสติกเสียอีกครับ นั่นก็คือ ครุ นั่นเอง

ครุ - เป็นภาชนะตักน้ำของชาวบ้านภาคอีสาน ซึ่งสานมาจากไม้ไผ่ แล้วนำมาลงน้ำมันยางและชัน สามารถกักเก็บน้ำได้ ลองเปรียบเที่ยบครุยักษ์ กับ ครุธรรมดา ดูครับ ที่นี่เขาใหญ่ยักษ์จริงๆ

ข้อง - ภูมิปัญญาชาวบ้าน เป็นภาชนะที่ใช้สำหรับใส่ ปลา กบ เขียด ฯลฯ

ภาพด้านบน - ใครทายถูกบ้างครับ

เฉลยครับ ไซ - เครื่องมือสำหรับดักปลา ดักกุ้ง โดยนำไปวางไว้บริเวณทางน้ำไหลเพื่อดักจับสัตว์ที่มาตามทางน้ำ

ส่วนอันนี้กระติบยักษ์ - ภาชนะในการเก็บอาหารที่เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นของชาวไทยทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคเหนือ ใช้สำหรับบรรจุข้าวเหนียวที่นึ่งสุก

ภายในพิพิธภัณฑ์ มีการจัดส่วนให้ความรู้แก่ผู้ที่มาเยี่ยมชมด้วยครับ

"สุ่ม" อีกหนึ่งภูมิปัญญาท้องถิ่น, สุ่ม - อุปกรณ์ที่ใช้สำหรับเลี้ยงไก่ หรือ จำกัดบริเวณของไก่ นิยมใช้ในการเลี้ยงไก่พื้นบ้านหรือไก่ชน

ภายในพิพิธภัณฑ์เครื่องจักสานที่ใหญ่ที่สุดในโลก มีการนำภาชะของจริงมาจัดแสดงไว้ควบคู่กัน เพื่อเปรียบเทียบกับของที่ได้จัดทำขึ้นว่าใหญ่ยักษ์ขนาดไหน ลองดูกันเองครับ